хищник
ХИ́ЩНИК, хи́щника, мн. хи́щники, хи́щникам \\ хи́[ш’]ник (! неправ. хи́[ш]ник).
хищный
ХИ́ЩНЫЙ; хи́щен, хи́щна, хи́щно, хи́щны; хищне́е \\ хи́[ш’]ный (! неправ. хи́[ш]ный).
хищный
хи́щный, хи́щен, хи́щна, хи́щно, хи́щны; ср. ст. хищне́е [не хи́шный]
хищный
хи́щный, хи́щен, хи́щна,хи́щно, хи́щны; сравн. ст. хищне́е [нехишный]