безвременник
безвре́менник, -а
безвременный
безвре́менный; кр. ф. -менен, -менна
безвременно
безвре́менно, нареч.
безвременный
БЕЗВРЕ́МЕННЫЙ \\ бе[зв]ре́менный; безвре́ме[н]ый.
безвременный
безвре́менный