надоедать
НАДОЕДА́ТЬ см. надое́сть.
|| Морф. надоед=а́-ть. Дер. сущ. надое́д(а) м. и ж., прост. – , надоеда́|л(а) м. и ж., прост. – ; прил. надое́д|лив(ый) – .