чревоугодник
чревоуго́дник, -а
чревоугодник
ЧРЕВОУГО́ДНИК, чревоуго́дника, мн. чревоуго́дники, чревоуго́дникам \\ чр[ие]воуго́дник; чрев[əу]го́дник и допуст. чрев[уу]го́дник; чревоуго́[д’]ник.
чревоугодник
ЧРЕВОУГО́ДНИК, -а; м. Устар. Тот, кто предаётся чревоугодию; обжора. Чревоуго́дница, -ы; ж.