сокамерник
сокамерник, -а
сокамерник
СОКАМЕРНИК, сокамерника, мн. сокамерники, сокамерникам \\ сока[м’]ерник; сокаме[р]ник и допуст. устарелое сокаме[р’]ник.
сокамерник
СОКАМЕРНИК, -а; м. Разг. Сосед по тюремной камере. Сокамерница, -ы; ж.