дегтярник
ДЕГТЯ́РНИК, дегтя́рника, мн. дегтя́рники, дегтя́рникам \\ де[к]тя́рник (! неправ. де[х]тярник); дегтя́[р]ник.
дегтярня
ДЕГТЯ́РНЯ, дегтя́рни, мн. дегтя́рни, дегтя́рен, дегтя́рням \\ де[к]тя́рня (! неправ. де[х]тя́рня); дегтя́[р]ня; в форме дегтя́рен – дегтя́ре[н] и допуст. устарелое дегтя́ре[н’].
дегтярный
ДЕГТЯ́РНЫЙ \\ де[к]тя́рный (! неправ. де[х]тя́рный).