корыстолюбец
корыстолюбец, -бца, тв. -бцем, р. мн. -бцев
корыстолюбец
КОРЫСТОЛЮБЕЦ, корыстолюбца, мн. корыстолюбцы, корыстолюбцам \\ к[ə]рыстолюбец; кор[ы]столюбец.