симфонизм
симфони́зм, -а
симфонизм
СИМФОНИ́ЗМ, симфони́зма \\ в форме симфони́зм – симфони́[зм] и допуст. симфони́[зəм]; в формах с сочетанием зм на конце слова и перед гласными а, о, у: симфони́зм, симфони́зма... – симфони́[з]м (! грубо неправ. симфони́[з’]м); в форме симфони́зме – симфони́[з]ме (! не рек. симфони́[з’]ме).
симфонизм
симфони́зм