констатированный
констати́рованный; кр. ф. -ан, -ана
констатированный
констати́рованный, -ан, -ана, -ано, -аны [не константи́рованный, -ан, -ана, -ано, -аны]
констатированный
констати́рованный, -ан, -ана, -ано, -аны [не константированный]