бекасинник
бекаси́нник, -а
бекасинник
БЕКАСИ́ННИК, бекаси́нника, мн. бекаси́нники, бекаси́нникам \\ [б’]екаси́нник; бекаси́[н’н’]ик и бекаси́[н’]ик.
бекасинник
бекаси́нник