хиромантка
ХИРОМАНТКА, хиромантки, мн. хиромантки, хироманток, хироманткам \\ в формах с сочетанием нтк: хиромантка... – хирома[нтк]а, в беглой речи возможно хирома[нк]а.
хиромант
ХИРОМАНТ, хироманта, мн. хироманты, хиромантам \\ в форме хироманте – хирома[н’]те и допуст. младш. хирома[н]те.
хиромант
ХИРОМАНТ, -а; м. Тот, кто занимается хиромантией. Знаменитый х. Предсказание хироманта. Хиромантка, -и; мн. род. -ток, дат. -ткам; ж. Заядлая х.