парламентаризм
ПАРЛАМЕНТАРИ́ЗМ, парламентари́зма \\ парла[м’]ентари́зм; в форме парламентари́зм – парламентари́[зм] u допуст. парламентари́[зəм]; в формах с сочетанием зм на конце слова и перед а, у, о: парламентари́зм, парламентари́зма... – парламентари́[з]м (! грубо неправ. парламентари́[з’]м); в форме парламентари́зме – парламентари́[з]ме (! не рек. парламентари́[з’]ме).
парламентский
ПАРЛА́МЕНТСКИЙ \\ парла́[м’]ентский; парла́ме[нс]кий и парла́ме[нц]кий; в форме парла́ментский – парла́ментс[к’и]й и допуст. устарелое парла́ментс[кə]й.
парламентарий
ПАРЛАМЕНТА́РИЙ, парламента́ри|я, м., од., I ж, книжн.
● Член парламента. Ср. депута́т. Российские п. Решение парламентариев. Встреча парламентариев разных стран. || Морф. парламент=а́рий- . Дер. От сущ. парла́мент (См.).