искариот
Искарио́т, -а (Иу́да Искарио́т) и искарио́т, -а (предатель, бран. устар.)
искариот
ИСКАРИО́Т, искарио́та, мн. искарио́ты, искарио́там \\ иска[р’ио́]т, в беглой речи возможно иска[р’о́]т ! не рек. иска[р’j]о́т.
искариот
ИСКАРИО́Т, -а; м. Презрит. О человеке, который ради денег способен на предательство, злодеяние и т.п. Искарио́тка, -и; ж. Искарио́тский, -ая, -ое. И. поступок. Искарио́тство, -а; ср. По имени Иуды Искариота, по евангельскому сказанию, предавшего Христа за тридцать сребреников.