кювет
КЮВЕ́Т, кюве́та, мн. кюве́ты, кюве́там \\ кю[в’]е́т.
куверт
КУВЕ́РТ, куве́рта, мн. куве́рты, куве́ртам \\ ку[в’е́]рт (! не рек. ку[вэ́]рт); в форме куве́рте – куве́[р]те.
кувейтец
КУВЕ́ЙТЕЦ, куве́йтца, мн. куве́йтцы, куве́йтцам \\ ку[в’]е́йтец; в формах с сочетанием тц: куве́йтца... – куве́й[тц]а, в беглой речи возможно куве́й[ц]а.