метчик
МЕ́ТЧИК, ме́тчика, мн. ме́тчики, ме́тчикам □ Тот, кто метит \\ ме́[т’ч’]ик, в беглой речи возможно ме́[ч’]ик.
метчик
МЁТЧИК, мётчика, мн. мётчики, мётчикам □ Банкомёт \\ мё[т’ч’]ик, в беглой речи возможно мё[ч’]ик.
метчик
МЕТЧИ́К, метчика́, мн. метчики́, метчика́м □ Инструмент \\ ме[ч’]и́к.