авантюризм
АВАНТЮРИ́ЗМ, авантюри́зма \\ ава[н’]тюри́зм и допуст. младш. ава[н]тюри́зм; в форме авантюри́зм – авантюри́[зм] и допуст. авантюри́[зəм]; в формах с сочетанием зм на конце слова и перед а, о, у: авантюри́зм, авантюри́зма... – авантюри́[з]м (! грубо неправ. авантюри́[з’]м); в форме авантюри́зме – авантюри́[з]ме (! не рек. авантюри́[з’]ме).