умирать
УМИРА́ТЬ см. умере́ть.
|| Морф. у=мир=а́-ть. Дер. глаг. по|умира́ть сов. – ; сущ. умира́ние [умира́|ниj(е)] ср. (к знач. 1.0., 2.0.–2.1.); прил. умира́|ющ(ий)1 – .