уложить
УЛОЖИ́ТЬ см. укла́дывать.
|| Морф. у=лож=и́-ть. Дер. глаг. уложи́ть|ся сов. – ; сущ. уложе́ние [улож|е́ниj(е)] ср. – . Этим. << праслав. *ložiti – ‘заставлять лежать’ << и.-е. корень *legh- (*logh-) – ‘лежать’.