дружина
ДРУЖИНА*, -ы, м. Ст.-русск. редк.
Отч.: Дружинич, Дружинична.
[Употребление нариц. сущ. дружина в качестве личного имени. Др.-русск. дружина ‘товарищ’.]
Отч.: Дружинич, Дружинична.
[Употребление нариц. сущ. дружина в качестве личного имени. Др.-русск. дружина ‘товарищ’.]