содокладчик
СОДОКЛА́ДЧИК, содокла́дчика, мн. содокла́дчики, содокла́дчикам \\ с[ə]докла́дчик и допуст. с[о]докла́дчик; содокла́[т’ч’]ик, в беглой речи возможно содокла́[ч’]ик.
докладчик
ДОКЛА́ДЧИК, докла́дчика, мн. докла́дчики, докла́дчикам \\ докла́[т’ч’]ик, в беглой речи возможно докла́[ч’]ик.
содокладчик
СОДОКЛА́ДЧИК, -а; м. Тот, кто выступает с содокладом. Содокла́дчица, -ы; ж.
докладчик
ДОКЛА́ДЧИК, -а; м. Тот, кто делает доклад (1 зн.). Дать, предоставить слово докладчику. Докла́дчица, -ы; ж. Разг.