слюнить
СЛЮНИ́ТЬ, слюню́, слюни́т (! неправ. слю́нит); слюнённый; слюнён, слюнена́, слюнено́, слюнены́ \\ [с’]люни́ть и [с]люни́ть.
слюнить
СЛЮНИ́ТЬ, -ню́, -ни́шь; слюнённый; -нён, -нена́, -нено́; нсв. (св. наслюни́ть). кого-что. Смачивать слюной. С. пальцы. С. папиросу. С. марку. С. карандаш. Слюни́ться, -ни́тся; страд.