прыткий
ПРЫ́ТКИЙ; пры́ток, прытка́, пры́тко, пры́тки и допуст. прытко́, прытки́; пры́тче, прытча́йший \\ в форме пры́ткий – пры́ткий и допуст. устарелое пры́ткий; в формах с сочетанием тч: пры́тче... – пры́[т’]че.
прыткий
пры́ткий, пры́ток, пры́тка, пры́тко, пры́тки; ср. ст. пры́тче
прыткий
ПРЫ́ТКИЙ, -ая, -ое; -ток, -тка́ и -тка, -тко; пры́тче. Неодобр. Слишком быстрый, проворный, резвый. Пры́тко, пры́тче; нареч. П. бегать. Пры́ткость, -и; ж. Прыткости у него не отнимешь!
Словари
Метасловарь
