ларёчник
ЛАРЁЧНИК, ларёчника, мн. ларёчники, ларёчникам \\ ларё[ч’]ник и допуст. старш. ларё[ш]ник.
ларчик
ЛА́РЧИК, ла́рчика, мн. ла́рчики, ла́рчикам \\ ла́[р]чик и допуст. устарелое ла́[р’]чик.
ларёчник
ЛАРЁЧНИК, -а; м. Разг. Продавец в ларьке, ларе. Ларёчница, -ы; ж. Разг.