кулачество
КУЛА́ЧЕСТВО, кула́чества \\ в форме кула́чествe – кула́че[ст]вe и допуст. старш. кула́че[с’т’]вe.
кулачество
КУЛА́ЧЕСТВО, -а; ср. собир. Класс кулаков, кулаки (2.К.; 1 зн.). Ликвидация кулачества. Кула́ческий, -ая, -ое.