ДЕФЕКАТ, дефеката, мн. дефекаты, дефекатам \\ [дə]фекат и допуст. [дэ]фекат; де[ф’]екат.
ДЕФЕКТ, дефекта, мн. дефекты, дефектам \\ [д’ие]фект (! неправ. [дыэ]фект); де[ф’е]кт (! неправ. де[фэ]кт); в форме дефекте – дефе[к]те.
дефект
м. [нем. Defekt < лат. dēfectus]. Изъян, недостаток, недочёт.
Товар с дефектом.
Дефект речи.