дебошир
ДЕБОШИР, дебошира, мн. дебоширы, дебоширам \\ [д’ие]бошир (! неправ. [дə]бошир).
дебошир
ДЕБОШИР, -а; м. Тот, кто устраивает дебоши; буян, скандалист. Дебоширский, -ая, -ое.
дебошир
дебошир
м., одуш. [фр. débaucheur]. разг. Тот, кто устраивает дебоши, скандалист.