дегенерация
ДЕГЕНЕРА́ЦИЯ, дегенера́ции \\ [д’ие]генера́ция и допуст. [дə]генера́ция; де[г’]енера́ция; деге[н’ие]ра́ция (! неправ. деге[ныэ]ра́ция).
регенерация
РЕГЕНЕРА́ЦИЯ, регенера́ции, мн. регенера́ции, регенера́циям \\ [р’]егенера́ция; ре[г’]енера́ция; реге[н’]ера́ция.
генерация
ГЕНЕРА́ЦИЯ, генера́ции, мн. генера́ции, генера́циям \\ [г’]енера́ция; ге[н’ие]ра́ция (! неправ. ге[ныэ]ра́ция).
дегенерация
ДЕГЕНЕРА́ЦИЯ, -и; ж. [франц. degeneration]. 1. Ухудшение биологических и психических признаков организма; вырождение. 2. Биол. Процесс разрушения клеток или органов животных организмов. Д. конечностей у ящериц. Дегенерацио́нный, -ая, -ое.