картвелка
картве́лка, -и, р. мн. -лок
каравелла
караве́лла, -ы
карелка
каре́лка, -и, р. мн. -лок
картвелы
картве́лы, -ве́л и -ов, ед. -ве́л, -а
каравелла
КАРАВЕ́ЛЛА, караве́ллы, мн. караве́ллы, караве́ллам \\ кара[вэ́]лла; в формах с сочетанием лл перед а, о, у, ы: караве́лла... – караве́[лл]а и караве́[л]а; в форме караве́лле – караве́[л’]е и допуст. караве́[л’л’]е; в форме караве́лл – караве́[л].