погасить
ПОГАСИ́ТЬ см. гаси́ть.
|| Морф. по=гас=и́-ть. Дер. несов. погаш|а́(ть); сущ. погаше́ние [погаш|е́ниj(е)] ср. (к знач. 3.0.); прил. пога́ш|енн(ый) – .