дву
ДВУ... Первая часть сложных слов, которая может быть выделена сильным ударением при определённых условиях во фразе, напр.: Думаю, что новая жизнь этого слова обеспечена не столько возможным многомыслием сказанного, сколько его двусмыслием. Андрей Битов.
два
два, две, двух, двум, двумя, о двух; за два и за два (но: за два-три, за два или три); на два и на два (но: на два-три, на два или три); по два и по два (но: по два-три, по два или три); за две и за две (но: за две-три, за две или три); на две и на две (но: на две-три, на две или три); по две и по две (но: по две-три, по две или три)
счёт
счёт, счёта, на счету и на счёте; мн. счета, -ов (финансовый документ); на счету у кого-н. (о боевых трофеях, спортивных победах и т. п.) [щ]
счёт
счёт, счёта (действие); без счёту и без счёта (очень много); сбиться со счёту и со счёта (ошибиться при счёте); быть на счету (иметься в ограниченном количестве); быть на хорошем (или плохом) счету (иметь хорошую или плохую репутацию) [щ]
счёты
счёты, -ов (приспособление для арифметического счёта); сбрасывать со счетов (не принимать во внимание кого-, что-л.) [щ]
двое
двое, двоих, двоим, двоими, о двоих; по двое и по двое (но: по двое-трое, по двое или трое)
сова
сова, -ы, -у; мн. совы, сов, совам
два
два, за два (сделать за два часа) но: за два-три часа; за два или три часа; на два (уехать на два месяца), но: на два месяца и пять дней, на два-три месяца, на два или три месяца; по два (получить по два рубля), но: по два рубля пятьдесят копеек, по два-три рубля, по два или три рубля